سید‌طاهر شبیری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبری فارس «توانا» در خصوص تاثیر اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها بر صنعت کاغذ و مقوا، اظهار داشت: با توجه به نسبت انرژی به قیمت تمام شده که بین 5 تا 9 درصد است و قیمت تخمین زده شده برای انرژی، محصولات صنعت کاغذ بین 16 تا 36 درصد افزایش قیمت پیدا خواهد کرد.
وی با اشاره به اینکه در صورت حذف صد در صدی یارانه‌ها قیمت‌ها 36 درصد افزایش پیدا می‌کند، ادامه داد: این تاثیر مستقیم حذف یارانه‌هاست و با توجه به اینکه بخش عظیمی از مواد اولیه را صنعت بازیافت تشکیل می‌‌دهد در صورت افزایش قیمت سوخت و حمل و نقل قیمت مواد اولیه (آخال) افزایش خواهد یافت.
این صنعتگر عنوان کرد: در صنعت کاغذ علاوه بر مواد اولیه، برق به عنوان مهمترین و تاثیرگذارترین انرژی، سپس گاز و آب بر قیمت‌های کاغذ اثر می‌گذارند.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ با اشاره به اینکه برنامه ریزی مدونی برای حذف یارانه‌های انرژی و سوخت وجود ندارد، تصریح کرد: نمی‌توان هزینه‌های غیرمستقیم متاثر از هزینه‌های کارگری و حمل و نقل را پیش‌بینی کرد و این یک معضل است.
شبیری اظهار داشت: چگونگی حمایت دولت از مواد اولیه صنایعی مانند کاغذ که مواد اولیه آنها در داخل تامین می‌شود بر هزینه تمام شده کالا تاثیر بسزایی دارد.
وی با اشاره به اینکه در ژاپن، انگلیس، آمریکا صادرات آخال ممنوع و یا دارای محدودیت است، ادامه داد: صنعت کاغذ برای ممنوعیت صادرات نیاز به قانون دارد و اگر قوانینی برای صادرات مواد اولیه تدوین شود در کاهش هزینه‌ها موثر خواهد بود.
این صنعتگر تشریح کرد: تا هنگامی که تولید‌کننده با شرایط آزادسازی قیمت‌ها هماهنگ شود کاهش روند تولید را در پی خواهد داشت و این کندی باعث سوءاستفاده برخی افراد می‌شود.
وی ادامه داد: به عنوان مثال ممکن است موقعیت مناسب برای صادرات مواد اولیه فراهم شود که این امر کاهش مواد اولیه و افزایش قیمت آن برای تولید‌کننده داخلی را در پی خواهد داشت.
شبیری با تاکید بر موارد مذکور معتقد است: قبل از اجرای هدفمندی یارانه‌ها باید برای هر صنعت قوانین خاصی نوشته شود تا صنایع از شوک‌های احتمالی حذف یارانه‌ها ایمن بمانند.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ با اشاره به اینکه صنعت کاغذ و مقوا یک صنعت مادر است، تصریح کرد: افزایش قیمت تمام شده تولید کارتن باعث افزایش قیمت در صنایع بسته‌بندی می‌شود و به دنبال ان قیمت سایر کالاها افزایش خواهد یافت.
وی ادامه داد: افزایش هزینه بسته بندی احتمالا استفاده از کاغذهای با کیفیت پائین را به دنبال خواهد داشت و این امر معرفی محصول را که در تمام دنیا با بسته‌بندی انجام می‌گیرد، دچار اختلال می‌کند.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ عنوان کرد: با توجه به اینکه صنعت کاغذ، یک صنعت سرمایه بر است در تمام دنیا نیز به این نتیجه رسیده‌اند که باید کارخانه‌های بزرگ که صرفه اقتصادی دارد تاسیس و سایر کارگاهها حذف شوند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: کارخانه‌های کاغد ایران به دلیل سرمایه بر بودن صنعت کاغذ و عدم قوانین حمایتی، نوسازی و بازسازی نشده است و نیاز به بازسازی و استفاده از تکنولوژی‌های مدرن دارند و با توجه به اینکه تغییر تکنولوژی زمان بر و سرمایه بر است بنابراین باید از ابتدا کارخانه‌هایی که مورد نیاز جامعه است تاسیس شود.
وی بیان داشت: مردم معمولا به جای سرمایه‌گذاری در کارهای اقتصادی و مولد در بانک‌ها سپرده‌گذاری می‌کنند.
این صنعتگر با اشاره به موقعیت جعغرافیایی ایران، گفت: به جز کارخانه چوب و کاغذ مازندران و چوب و کاغذ ایران که از چوب استفاده می‌کند سایر کارخانه‌ها و کارگاهها از مواد بازیافتی استفاده می‌کنند اما متاسفانه صنعت بازیافت فقر فرهنگی دارد و 40 درصد کاغذها دفع می‌شود.
شبیری با اشاره به اینکه صنعت بازیافت، از زباله پول می‌سازد، گفت: بازیافت، ایجاد اشتغال، حفظ منابع ملی و محیط زیست است و در صورت عدم بازیافت کاغذ نیاز به واردات پیدا می‌شود .
وی معتقد است: صنعت بازیافت در حال حاضر مهمترین اکسیر است که زباله را به طلا تبدیل می‌کند و می‌توان از صنایع بازیافت به نفع اقتصاد کشور استفاده کرد.
این صنعتگر با اشاره به اینکه تکنولوژی برخی دستگاه‌ها تغییر نکرده و متعلق به 20 سال پیش است و برخی دستگاه‌ها به دلیل ارزان بودن انرژی در گذشته و صرفه‌جویی در خرید پرمصرف هستند، اظهار داشت: اگر دستگاه‌ها نوسازی و مدرن شوند 20 تا 25 درصد مصرف انرژی کاهش پیدا خواهد کرد و با مصرف کمتر انرژی میزان تولیدات افزایش خواهد یافت.
شبیری با اعتقاد به اینکه دادن یارانه‌ها در طول 30 سال برای صنعت مضر بوده است، تصریح کرد: دلیل نارضایتی صنعتگران از حذف یارانه‌ها عدم آمادگی صنعتگران با شرایط امروز و بهینه‌سازی مصرف انرژی است.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ در خصوص آموزش نیروی انسانی و افزایش بهره‌وری کارکنان، اظهار داشت: در صنعت کاغذ مشکل نیروهای انسانی و متخصص وجود ندارد و برخی کارخانه‌ها رهبر تولید سرمایه‌های انسانی هستند به طوری که فارغ‌التحصیلان مبتدی پس از چند سال مهندسان متبحر می‌شوند.
وی با طرح این سؤال که آیا سود حاصل از افزایش بهره‌وری باید باعث کاهش قیمت محصولات شود یا صنعتگر و تولید کننده برای منافع توسعه خود در سالهای آتی سرمایه‌گذاری کند؟، به تصمیم دولت در خصوص آزادسازی یارانه‌ها اشاره کرد و ادامه داد: مردم تا هنگامی که قیمت اصلی هر چیز را پرداخت نکنند ارزش واقعی آن را نمی‌دانند و کاغذها به زباله‌دان‌ها خواهند رفت.
وی تصریح کرد: دولت تاکنون به جای اینکه هزینه‌ها را صرف آبادانی و توسعه کشور کند، بخش بزرگی از بودجه خود را صرف پرداخت یارانه‌ها کرده‌است و اکنون به این نتیجه رسیده است که قیمت‌ها باید آزادسازی شوند اما اگر در طول مدت 30 سال این یارانه‌ها به تدریج حذف می‌شد صنایع موجود بازسازی شده و صنایع جدید‌تری پدید آمده بود و مطمئنا در رقابت با بازارهای جهانی موفق‌تر بودند.
شبیری تشریح کرد: هدفمندی یارانه‌ها، موجب کاهش رقابت پذیری در بازارهای جهانی می‌شود و به دنبال آن به دلیل نیاز جامعه افزایش واردات را موجب خواهد شد.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ پیشنهاد کرد: قانون هدفمندی یارانه‌ها باید به تدریج برای صنایع اجرا شود و زمان‌ّبندی برای صنایع متناسب با نیازهای آن تعیین شود.
وی معتقد است: در پرداخت یارانه‌ها به صنایع باید مقدار، مدت زمان و سهم هر صنعت از میزان یارانه‌ها مشخص شده و تعیین شود این یارانه‌ها به استقلال صنعت کمک می‌کنند یا موجب وابستگی مجدد به دولت خواهد شد.
این صنعتگر با تاکید بر اینکه هر صنعت دارای نیازهای خاص خود است، تصریح کرد: برای هر صنعت باید مدت زمان خاصی برای اجرای قانون یارانه‌ها، قوانین خاص، مالیات‌ها و مالیات کارگری متفاوت در نظر گرفت و تعریف کرد و هر صنعت از نقشه راه و قوانین حمایتی خاص برخوردار باشد.
شبیری اعلام کرد: آسیب‌های بحران جهانی در سال گذشته متوجه صنعت کاغذ و مقوا شد بدین صورت که تقاضای بسیاری از تولید‌کنندگان برای کارتن به دلیل رکود صادرات، کاهش یافت و این امر تولید کارتن را پائین آورد به دنبال آن تقاضا برای خرید کاغذ تغییر و تولید 30 درصد کاهش یافت.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ با اشاره به حجم واردات کاغذهای بدون کیفیت در سال گذشته و انبار شدن آنها، اظهار داشت: این امر نیاز به تشکل‌ها را به عنوان ابزار مشاور دولت روشن می‌کند.
وی عنوان کرد: اگر قانونی برای صلاحیت سرمایه‌گذار و بررسی سوابق آن، نحوه و چگونگی سرمایه‌گذاری و توجیه پذیری طرح در سالهای آینده تدوین و برای صادرات و واردات سرپرست تعیین شود و نیازسنجی صورت گیرد به نفع تولید‌کننده و اقتصاد کشور است.
این صنعتگر معتقد است باید یک استاندارهایی تعریف شود و دولت و تشکل‌ها هم‌افزایی کنند و پیش‌بینی‌های لازم برای نیاز چند سال اینده و نیاز به سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اندیشیده شود.
شبیری با اشاره به خصوصی‌سازی بیان کرد: برای خصوصی‌سازی باید مسئولیت‌های لازم به این بخش داده شود و طرح‌های تشکل‌ها در نظر گرفته شود.
وی تصریح کرد: در داخل کشور، ظرفیت تولید 400 _ 500 هزار تن کاغذ وجود دارد ولی این نیاز به شناسایی بخش خصوصی با صلاحیت توسط دولت و توانمند کردن این بخش و همکاری بین دولت و بخش خصوصی است.
دبیر سندیکای تولید‌کنندگان کاغذ و مقوا به نوع کاغذ مصرف شده در روزنامه که حداکثر یک روز عمر آن است اشاره کرد و گفت: این هدر رفتن منابع ملی برای واردات کاغذ است در حالی که شاهنامه که در تمام کتابخانها ماندگار شده از کاغذ سبک زرد استفاده کرده است.
وی ادامه داد: در ایران به دلیل برداشت‌های غلط، از گرانترین کاغذ برای دفتر و کتاب استفاده می‌شود.
این صنعتگر با تاکید بر اینکه جامعه قبل از اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها نیاز به فرهنگ‌سازی دارد، اعلام کرد: تشکل‌ها و سندیکا آمادگی خود را برای همکاری با دولت جهت ایجاد فرهنگ مصرف اعلام می کند در حالی که دولت باید تاکنون فرهنگ لازم برای مقابله با ترس از هدفمندی یارانه‌ها را اجرا می‌کرد. حتی پایین‌ترین حلقه صنعت کاغذ که همان جمع‌آوری کاغذ بازیافتی است نیاز به فرهنگ‌سازی و آموزش دارد.
شبیری ادامه داد:بخش خصوصی سرمایه‌گذاری بسیار خوبی در صنعت کاغذ انجام داده است در واقع باید از کسی که ایجاد اشتغال کرده، ریسک‌پذیر بوده و اقتصاد کشور را به گردش در می‌آورده است، حمایت شود و بخش خصوصی با حمایت دولت می‌تواند به سرپرست و نماینده دولت در منطقه‌ای خاص تبدیل شوند.
وی خاطرنشان کرد: بخش خصوصی معمولا آنقدر برای ایجاد کارگاه و کارخانه سرمایه‌گذاری کرده است که دیگر برای گرفتن تسهیلات و به روز رسانی دستگاه نمی‌تواند وثیقه بگذارد.
شبیری گفت: صنعت کاغذ پس از افزایش هزینه‌ها به دلیل اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها قابلیت صادرات را از دست خواهد داد.
وی اظهار داشت: در ایران در زندگی شخصی و در صنایع تولیدی همیشه از بهترین کیفیت‌ها و نام‌های تجاری استفاده می‌شود.