کد خبر:
۱۶۴
- تاریخ درج:
۱۳۸۵/۰۸/۱۵
- مشاهده:
۱,۸۷۶
شماري از كارشناسان امور جنگل مي‌گويند : " بارانك " از جمله گونه‌هاي كمياب جنگل‌هاي شمال است كه نياز به حمايت و انجام تحقيقات دارد.
شماري از كارشناسان امور جنگل مي‌گويند : " بارانك " از جمله گونه‌هاي كمياب جنگل‌هاي شمال است كه نياز به حمايت و انجام تحقيقات دارد.
بارانك درختي است از تيره گل سرخ كه در ايران، از جنگل‌هاي ارسباران در آذربايجان شرقي تا جنگل‌هاي گرگان پراكنده‌است.ارتفاع آن به ۳۵متر و قطرش به نيم مترمي‌رسد و از گونه‌هاي كمياب جنگل‌هاي شمال محسوب مي‌شود.
كارشناسان در گفت و گو با ايرنا اظهار داشتند : بارانك گونه‌اي ارزشمند و تاثير گذار در تركيب و تنوع عناصر رويشي جنگل‌هاي خزري است كه مي‌تواند جايگاه ويژه‌اي از نظر توليد چوب با ارزش و كيفي به خود اختصاص دهد.
اين گونه از جنبه زيبايي شناختي جلوه درخور تحسيني را درفصول مختلف سال به جنگل مي‌دهد و درختي مناسب براي احياء و توسعه عرصه‌هاي جنگلي تخريب يافته است.
اين كارشناسان خاطرنشان كردند : چوب بارانك در اروپا قيمت بالايي دارد و هر متر مكعب گرده بينه آن در فرانسه، تا ۵۰هزار فرانك فروخته مي‌شود و به همين دليل به آن "خاويار جنگل" لقب داده‌اند ولي در ايران تا حدي ناشناخته است.
كارشناس ناظر اداره‌كل منابع طبيعي غرب مازندرن درباره اين درخت به ايرنا گفت : اين درخت از ميان بند تا بالابند ديده مي‌شود و شباهت زيادي به درخت الندري دارد و تشخيص آنها مشكل است.
" عباس تقي‌پور" افزود : بارانك در خاكهاي نيمه غني مي‌رويد و مقطع عرضي تنه‌اش اغلب سينوسي شكل است و تا ارتفاع دو هزارو ۷۰۰متر در جنگل ديده مي- شود.
وي تصريح كرد:اين درخت ميوه‌اي خوراكي و شيرين به شكل گلابي كوچك دارد كه مطلوب حشرات است و چوب آن نيز مرغوب و خوش نقش است.
اين كارشناس جنگلداري تاكيد كرد: روستاييان چندان به قطع اين درخت رغبت نشان نمي‌دهند و از ميوه‌اش استفاده مي‌كنند.
تقي پور ادامه داد: بارانك، بذر سنگيني دارد ولي با اين حال ، كمتر تيپ خالص آن ديده مي‌شود كه شايد دليلش آن باشد كه پرندگان، سمور و سنجاب بذر آن را مي‌خورند.
كارشناس ناظر اداره‌كل منابع طبيعي غرب مازندران افزود : اين گونه به صورت پراكنده واغلب با پلت ، شيردار، راش وممرز، تيپ آميخته تشكيل مي‌دهد.
وي تصريح كرد : نمي‌دانم چرا در جنگل كاريهاي از بارانك استفاده نمي‌شود شايد به دليل توليد چوب كم و تنه ناصاف آن باشد.
يكي از كارشناسان سازمان جنگل‌ها و مراتع گفت: بارانك يكي از گونه‌هاي با ارزش جنگل‌هاي شمال است كه در سال‌هاي اخير آسيب زيادي ديده است.
" وحيد شقاقي " افزود: استفاده روستاييان از ميوه اين درخت، از زادآوري آن جلوگيري مي‌كند و تكثير آن مختل مي‌شود.
وي تصريح كرد:بارانك از نظر ارتفاعي، مخصوص ميان بند و كوهستان است ولي در ارتفاع ۴۰۰الي ۵۰۰متري، از جمله در" دنياچال " تالش هم ديده مي‌شود.
اين كارشناس ادامه داد:اين گونه در كجور و دره كندوان تاارتفاع دوهزارو ۵۰۰متري هم روييده است و بيشتر در دامنه‌هاي شمالي مي‌رويد ولي در جنگل‌هاي نيمه مرطوب جنوبي يا مرتفع هم ديده مي‌شود.
شقاقي اظهارداشت : بارانك به صورت پراكنده و در راشستانها و بالابند قرار دارد و برگ و چوب زيبايي دارد و در پاييز برگ‌هاي رنگارنگي پيدا مي‌كنند.
كارشناس سازمان جنگل‌ها و مراتع افزود: اين درخت، گونه‌اي نورپسند است و گل‌آذين خوشه‌اي دارد و بيشتر با بذر تكثير مي‌شود و از ميوه‌اش، دوشاب تهيه مي‌كنند.
وي گفت : بارانك درختي تك زي و انفرادي است و در داخل جوامع گياهي ديگر ديده مي‌شود و چوبش به دليل داشتن درون چوب قرمز، در خراطي استفاده مي‌شود.
شقاقي اظهارداشت: روستاييان شمال ازچوب آن، در و پنجره و وسايل خانه مي‌سازند ولي به طوركلي، چوب آن كمتراستفاده مي‌شود.
اين كارشناس تاكيد كرد: در نشانه‌گذاري، طبق دستور سازمان جنگل‌ها ومراتع براي حفظ گونه‌هاي درحال كاهش، آن را حفظ مي‌كنيم و تاحد امكان قطع نمي‌شود.
وي تصريح كرد: از نظر علمي،بارانك والندري دو گونه جدا هستند ولي جنگل- نشينان ، آنها را يكي مي‌دانند، درحالي كه رويشگاه اين دو گونه نيز كمي با هم فرق دارد و الندري بيشتر در مناطق مرطوب از جمله در راشستانها ديده مي‌شود.
شقاقي بااشاره به استفاده از اين گونه در جنگل كاريها گفت : بارانك آفت خاصي كه همه گير باشد ندارد و تخريب آن نيز درهمه جاي شمال يكسان بوده است.
پژوهشگران جنگل مي‌گويند: درباره بارانك درايران، تاكنون تحقيقات چنداني انجام نشده است در حالي كه به دليل اهميت فراوان آن در اروپا، كشورهاي‌اين قاره، پژوهش‌هاي مختلفي در اين‌باره انجام داده‌اند.
مديركل دفتر جنگل كاري و پارك‌هاي سازمان جنگل‌ها و مراتع كشور درباره اين گونه جنگلي گفت: در هرجايي از جنگل‌هاي شمال كه اوضاع محيطي براي كاشت بارانك مناسب باشد ، جنگل كاري باآن صورت مي‌گيرد.
" محمد علي هدايتي " افزود : البته بايد توجه داشت كه بارانك گونه‌اي انفرادي‌است و جنگل كاري متمركز و وسيع باآن صورت نمي‌گيرد و به طور متوسط، ۲درصد از جنگل كاريها بااين گونه است.
وي گفت : در ميان چهار اداره‌كل منابع طيعي شمال ، توليد و كاشت نهال بارانك، بيش از همه در حوزه اداره‌كل منابع طبيعي ساري(شرق مازندران)انجام مي‌شود.
اين مسوول سازمان جنگل‌ها و مراتع اضافه كرد : در نهالستانهاي فريم، لاجيم و نكاچوب، نهال بارانك به مقدار كافي توليد مي‌شود ودر رويشگاه طبيعي بارانك ، وارد جنگل مي‌گردد.
هدايتي افزود:با توجه به اينكه بارانك به طوركلي گونه‌اي است كه در جلگه كمتر ديده مي‌شود، در نهالستانهاي جلگه‌اي نظير" شهرپشت " نوشهر توليد نمي شود.
مديركل دفتر جنگل كاري و پارك‌هاي سازمان جنگل‌ها و مراتع كشور گفت :
بارانك و الندري فرق مختصري باهم دارند و ما براي جنگل كاري، بيشتر از بارانك استفاده مي‌كنيم.
وي تاكيد كرد: انتخاب گونه مناسب براي كاشت در جنگل ، با نظر كارشناسان جنگل‌ها و مراتع انجام مي‌شود و حتي مجريان خصوصي طرح‌هاي جنگلداري، بايد مطابق طرح‌هاي مصوب عمل كنند.
كارشناسان مي‌گويند: با توجه به‌ارزشمنديهاي بارانك، لازم‌است تحقيقات كافي براي شناخت اين گونه به ويژه نحوه تكثير و پرورش آن انجام شود و مناسب ترين روش، در توليد نهال و جنگل كاري استفاده گردد.
جنگل‌هاي شمال با ۱/۸ميليون هكتار وسعت ، به طور عمده در نيم رخ شمالي رشته كوه البرز و استانهاي گيلان، مازندرن و گلستان واقع است.