اقتصاد دولتی ترمز خشن قطارتوسعه صنعتی است

دکتر »ابوالفضـــــل روغنی گلپایگانی« نه یک کارآفرین موفق و نه یک مسئول کار بلد و مجرب که یک ایرانی دلسوز است که قلب و زبانش در خدمت صنعت است! قصد ندارم زندگی نامه ایشان را بازگو کنم اما شاید به اندازه تمام عمر پرکتش کارکرده و از پست و مسئولیتهای متعدد هیچ کم و کسری ندارد!

در صنعت، کارشناسی خبره و در مدیریت، بی نظیر است و هنرش مقابله با بحرانها و پیروزیاست! وقتی با ایشان هم کلام میشوید؛ زمان برای شما بی ارزش میشود؛ گویی در کلاس استادی تمام قد نشسته ای و هر آنچه میگوید، چراغ راه آینده است!

صراحت بیانش نشان از استقلال فکری اوست! کلمه به کلمه جملاتی که می گوید؛ زبان حال صنعت و کارآفرینان است؛ بگذارید راحت بگویم؛ روغنی گلپایگانی دائره المعارفی بی نظیر است!

نشریه »دســـــترنج« با این کارآفرین موفق و باسابقه و مدیر ارشـــــد چندین کارخانه بزرگ صنعتی درگذشته و حال به گفت و گونشست وایشان با رویی گشاده به سواالت ما پاسخ دادند:

دکتر روغنی گلپایگانی در پاسخ به این سوال که آیا مجموعه دولت در خصوص حمایت از تولید و کارآفرینان؛ پای کار ایستاده است یا خیر، میگوید:

جواب من منفی است؛ خیر! نه این دولت و نه دولت دیگر؛ هیچ کدام به وعده های خود عمل نکرده اند و عملا  تولید کننده و کارآفرین مانده است

 و دغدغه های بی شماری که هر روز همچون خوره جانشان را میگیرد!!

این کارآفرین ملی میگوید: من به دغدغه های آقای رئیسی احترام میگذارم؛ ایشان واقعا پی گیرند ولی سوال من این است که آیا این دغدغه ها در نزد

مدیران و مسئوالن دولتی و ارگانهای متولی هم وجود دارد؟
باز هم میگویم : خیر!

مدیرعامل اسبق چوب و کاغذ مازندران و عضوارشد کمیته تولید اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر این مطلب که »تسهیل گری« باید در دستور کار 

مجموعه های تحت پوشش دولت باشد؛ میگوید:

مثالی را در خصوص واردات چوب بزنم تا مخاطبان عزیز متوجه منظورم شوند؛ چندین و چند سال با مسئله واردات چوب و تأمین این محصول در داخل کشور درگیریم؛ سالهاست که یک تصمیم ملی و جمعی درباره واردات چوب اتخاذ نمیشود و صنایع بزرگی همچون چوب و کاغذ مازندران و کارگاههای تولید ام. دی. اف و فرآوردههای چوبی نمیدانند چه باید بکنند در حالی که کشورهایی مثل آلمان و ترکیه خیلی راحت وبا سهولت بالایی چوب را وارد و محصوالت خود را با ارزش افزودهای مناسب میفروشند؛ این کشورها تسهیل گرند یا کشور ما ایران!؟

»روغنی گلپایگانی« اقتصـــــاد دولتی و گاها خصولتی را ضعفی بزرگ و همیشگی برای کشورمان دانسته وبا اشاره به این که با وجود شعارهای زیبا در

خصوص استقبال از بخش خصوصی جهت رونق اقتصاد ایران این مهم هیچگاه جدی گرفته نشد؛ میگوید: در حال حاضر بالغ بر 70 درصد اقتصاد ایران دولتی اســـــت و این روند به ناکارآمدیهای اقتصاد کشور دامن میزند و همچون ترمز خشن روند توسعه را کند و کم اثر میکند!

این عضو فعال اتاق بازرگانی میگوید: در قوانین و مقررات نقش و جایگاه اتاقهای بازرگانی بیشتردر سطح مشاورین سه قوه است و هر دو لتی با توجه به خط و مشی خود به گونه ای با اتاق رفتار میکند؛ به عبارتی اتاقها بسان مرغی هستند که در عزا و عروسی سرشان را میبرند
همانگونه اکنون درپی مسایلی اتاق ایران در ضعف کامل هست و تصمیمات خوبی برای پارلمان بخش خصوصی گرفته نمیشود!

روغنی گلپایگانی مساله اول کارآفرینان را در شرایط امروز »تأمین مالی« وازســـــویی سیاست انقباضی بانکها عنوان کرده و گفت: موانع تولید صرفا مسایل مالی نیستند؛ قوانین دست و پاگیر؛ سخت گیریهای سازمانهای مختلف، کمبود مواد اولیه و... و تخصیص ارز و قیمت گذاریهای دستوری، بحث سوخت و حمل و نقل فرسوده و... جملگی تولید را از ریل خارج میکنند!