کد مصاحبه:
۱۳۵
- تاریخ درج:
۱۳۸۹/۰۸/۰۴
- مشاهده:
۲,۱۰۳
پیشبینیها در خصوص تورم قانون هدفمندی یارانهها چندان علمی نیست و نمیتوان به آنها استناد کرد زیرا مدل قابل توافقی درباره پیشبینی تورم وجود ندارد.
یک کارشناس اقتصادی با اشاره به جزئیات بسته حمایتی، گفت: با اجرایی شدن قانون هدفمندی یارانهها برخی از واحدهایی که فعالیت آنها توجیه اقتصادی نداشته باشد باید حذف شده و جای خود را به تولیدات اقتصادی رقابتی بدهند.
بسته حمایتی صنعت در راستای حمایت از بنگاههای تولیدی در زمان اجرای قانون هدفمندی یارانهها برای اصلاح تکنولوژی واحدهای تولیدی تدوین شد.
طبق این بسته صنایع آسیبپذیر به دو گروه تقسیم شده و 15هزار واحد تولیدی را در بر میگیرند؛ یارانه پرداختی به صنایع در سال اول اجرای قانون مذکور به گفته وزیر صنایع و معادن چهار هزار و500 میلیارد تومان از شش هزار و 500 میلیارد تومانی است که به تولید اختصاص خواهد یافت و این وجوه برای بخش صنعت هزینه خواهد شد.
برای بررسی بیشتر در این باره با علی باقری کارشناس اقتصادی گفتوگو کردیم که متن آن را در ادامه میخوانید.
در بسته حمایتی صنعت برای 15 هزار واحد تولیدی در زمان اجزای قانون مذکور یارانه و تسهیلات پرداخت خواهد شد؛ با توجه به اینکه هماکنون 70 هزار واحد تولیدی در کشور در حال فعالیت است باقی بنگاههایی که مشمول دریافت یارانه نمیشوند با مشکل مواجه نخواهند شد؟
باقری: وقتی از هدفمند کردن یارانهها صحبت میشود نباید انتظار داشت همه واحدهای تولیدی یارانه دریافت کنند. در حال حاضر بنگاهها با انرژی ارزان و تکنولوژی پایین فعالیت میکنند، بنابراین باید به بنگاههای تولیدی در زمان اجرای قانون مذکور فشار وارد شود تا تکنولوژی خود را اصلاح کنند. مطمئنا چهار هزار و پانصد میلیارد تومان یارانه برای بنگاههای اقتصادی کافی نیست و قرار نیست همه نیازهای بخش صنعت را پوشش دهد، بلکه مهم این است یارانهها به بنگاههایی که سهم انرژی در قیمت تمامشده آنها بالا است تخصیص یابد تا با مشکل جدی مواجه نشوند، بتوانند تکنولوژی خود را اصلاح کنند و برخی از واحدهایی که با هدفمند شدن یارانهها فعالیت آنها توجیه اقتصادی نداشته باشد باید حذف شوند و جای خود را به تولیدات اقتصادی رقابتی بدهند.
یعنی شما معتقدید که باید برخی از واحدهای تولیدی با اجرای این قانون حذف شوند؟
باقری: بلی؛ در صورتی که همه بنگاها به همان شکل گذشته دوباره به فعالیت خود ادامه دهند، مشکلات اقتصادی باقی میماند؛ برخی از بنگاهها باید تعطیل شوند و برخی دیگر با نوسازی تکنولوژی به حیات خود ادامه دهند.
به نظر شما بنگاهایی که مشمول حمایتهای دولتی نمیشوند چه سرنوشتی خواهند داشت؟ آیا میتوانند خودشان را با شرایط جدید تطبیق دهند؟
باقری: یکی از برنامههای دولت که در بسته هم به آن اشاره شده افزایش تعرفه واردات است. برای سایر بنگاهها سیاست افزایش تعرفه در نظر گرفته شده است تا بتوانند در برابر کالاهای وارداتی با افزایش تعرفه مزیت رقابتی تولیدات داخلی را حفظ کنند.
به این ترتیب با این اقدام همه صنایع به نوعی حمایت میشوند، اما باید پس از چند سال به صورت تدریجی تعرفهها کاهش یابد، بنابراین 60 هزار واحد تولیدی که به طور مستقیم یارانه دریافت نمیکنند باید به دنبال اصلاح تکنولوزی و مکانیسم تولیدات خود باشند زیرا حمایت کامل از همه بنگاها وحود ندارد.
آیا شما معتقدید برای اصلاح تکنولوژی و افزایش بهرهوری باید به صنایع فشار وارد شود؟
باقری: باید بنگاهها زیر فشار قرار گیرند تا این خطر را احساس کنند که اگر اقدامی در جهت افزایش بهرهوری و کاهش قیمت تمامشده کالاهای خود تلاش نکنند حذف خواهند شد.
با توجه به اینکه اجرای قانون هدفمندی یارانهها تورمی به دنبال دارد، آیا افزایش تعرفه واردات که قیمت کالاهای وارداتی را افزایش میدهد منجر به تشدید تورم نخواهد شد؟
باقری: تورم عوامل متعددی دارد؛ در صورتی که با اجرای این قانون نقدینگی افزایش نیابد و فقط پول از بخشی از اقتصاد به بخش دیگری منتقل شود تورم تا حدودی قابل کنترل خواهد بود. منشأ تورم افزایش حجم پول، افزایش هزینه تولید و انتظارات تورمی است؛ اگر منشأ اول کنترل شود عوامل دیگر چندان تأثیرگذار نخواهد بود،البته لازم به ذکر است که پیشبینیها در خصوص تورم قانون هدفمندی یارانهها چندان علمی نیست و نمیتوان به آنها استناد کرد زیرا مدل قابل توافقی درباره پیشبینی تورم وجود ندارد.
هدف اصلی دولت باید جلوگیری از ایجاد رکود تورمی باشد. اگر دولت بتواند تورم را کنترل کند و تولید کاهش نیابد این دوره به راحتی طی خواهد شد.
نکته دیگری که در بسته وجود دارد تعیین زمان یک تا پنج سال برای اصلاح تکنولوژی است؛ به نظر شما آیا مدت زمان تعیین شده برای اصلاح تکنولوژی صنایع کافی است با توجه به اینکه برخی از کارشناسان معتقدند در شرایط فعلی برای انتقال تکنولوژی صنایع استراتژیک محدودیت وجود دارد؟
باقری: این کاملا نکته درستی است؛ برای انتقال تکنولوژی باید بررسی شود که وضعیت روابط خارجی با دیگر کشورها چگونه است؛ این طرح اگر در یک فضای دیگری انجام میشد موفقتر بود. در شرایط فعلی به راحتی امکان نوسازی صنایع وجود ندارد، اگر این گونه باشد مطمئنا پنج سال کافی نخواهد بود؛ این طرح اگر در دو سال قبل اجرا میشد با موفقیت بیشتری همراه بود.
--------------------------------------------------------------------------------