|
زرد: در حقیقت قوی ترین رنگی است که جلب توجه می کند. چه به¬تنهایی و چه در ترکیب با دیگر رنگ ها، بششاش و سرزنده است و اغلب اوقات یادآورد قدرت است. براحتی در هر نقطه ای قابل تشخیص است، درخشان ترین رنگ هاست. برخلاف آبی در زرد هیچ عمقی احساس نمی شود، زرد طلایی بسیار مؤثر و فعال است و وقتی که متمایل به سبز می شود حاکی از کسلی و مریضی است. با افزودن مقدار کمی قرمز به آنه به قلب گرمی می بخشد و احساسی از شادمانی و رضایت می دهد. درست مانند احساسی که هنگام نگاه به خرمن طلایی گندم به ما دست می دهد.
نارنجی: بیش از قرمز ارتباط و تشعشع را بیان می کند. رنگی فعال است که به خاطر وجودش قلباً پذیرفته می شود. رنگی است همچون آتش و غروب خورشید، دارای گرمی و نیروی زندگی است.
آبی: رنگی است عمیق و زنانه که در محیطی آرام استراحت می کند. این رنگ مورد علاقه اشخاص بالغ و نشانه ای است از بلوغ و پختگی، آبی خاطرات دوران طفولیت را بیدار می کند و به زندگی روحانی درونی مربوط می شود. مثل قرمز مایل به تظاهر نیست، ولی میل دارد که با عشق تلقی گردد. آبی یقیناً آرام است ولی نه مثل سبز که بیشتر حالتی از استراحتی دنیوی و رضایت از خود دارد. در این جا عشق دارای عظمتی آسمانی و باشکوه است. هرچه آبی تیره تر می گردد، بیشتر بشر را به سوی بی نهایت فرا می خواند. آبی روشن لمس ناپذیرتر و دارای شخصیتی بی تفاوت تر و تهی تر می باشد و رویا انگیز است. مشاهده ی رنگ آبی احساس خنکی و پاکیزگی بهداشتی را ایجاد می کند. بخصوص زمانی که در مجاورت سفید قرار می گیرد.
آبی فیروزه ای دارای استحکام زیادی است و بیانی از اشتیاق دارد، ولی اشتیاقی سرد و غیرعادی، تازگی و طراوت آن یادآور دریاچه های کوهستانی در تابستان است.
بنفش: هیچ رنگی به اندازه ی بنفش مرموز نیست، بنفش معادل اندیشه ای متفکر و عرفانی است که با نگرانی رازی را پنهان می کند. بنفش غمگین، افسرده و مملو از وقار است. هرچه بنفش کمرنگ تر می شود،کم مایه تر و بیشتر جادویی و سحر انگیز می شود تا پوشیده و نهانی، بیشتر کسل کننده می شود تا جدی و موقر بنفش کمرنگ به اندازه ی بنفش، قاطع نیست.
- قرمز: این رنگ دلالت بر استحکام، سرزندگی، قدرت، مردانگی و نیرو دارد. قرمز خشن، دلگرم کننده و مسلط بر اعصاب است، قرمز خود را بدون قید و شرط تحمیل می کند. این رنگ هم حالت جدیت و وقار هم حالت مهربانی و جذابیت را القاء می نماید. قرمز ذاتاً رنگ گرمی است و لبریز از حرارت و نشاط با وجود تمامی نیرو و شدتش نمایش از یک نیروی مقاومت ناپذیر و بیکران است، اما مانند زرد نیست که خود را با منعکس کردن در همه جوانب بر باد می دهد و شخصیت اسراف کاری دارد. به جای تمام این هیجان و شدت، نیروی فوق العاده ای را به دست می دهد و هدفش همیشه آگاهانه است. قرمز در یک نظر توجه ما را جلب می کند و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم به آن نگاه می کنیم، به همان صورت که کودکی بی اراده دست به سوی مشکلات می برد.
صورتی: خجالتی است و دارای مهربانی، کمرویی و ملایمتی رویایی است. به دلیل کمی تحرک صورتی تصویری است از طبیعت زنانه و عاطفه. صورتی، ملایمت و الفت را بیان می کند.
سبز: از تمام رنگها آرامتر است. به هیچ جهتی تمایل ندارد و بیانگر هیچ چیزی از قبیل لذت، اندوه یا هیجان نیست رنگی است بی ادعا، سبز خالص همان جایگاهی را در جمع رنگ ها دارد که طبقه ی متوسط در جامعه ی بشری، جمعی بی تحرک که موفقیت هایش را جمع می زند و پول هایش را می شمارد. زمانی که طبیعت سبز می شود، آنگاه امید برای زندگی جدید به وجود می آید، این ریشه تشبیه معروف سبز به امید است. زرد به سبز قدرت و شخصیتی آفتابی می دهد. اگر آبی رنگی مسلط است، سبز جدی و فکور است. سبز چه تیره باشد و چه روشن بیانگر شخصیتی آرام و بی تفاوت است. بی تفاوتی در سبز روشن نمایان تر است.
سیاه: تیره و غلیظ، سمبل اندوه و مرگ است، این رنگ شخصیتی غیرقابل نفوذ دارد، عاری از امکانات است. یک سکوت بدون آینده و بدون امید به آینده است. رنگی است که کمتر از رنگهای دیگر انعکاس دارد. با بیانی از یگانگی و سازگاری، بدون هیچ صفت مختص به خود، سیاه اثر افتخار و نجابت و زیبایی را بویژه زمانی که براق است بر می انگیزد.
سفید: پاکی و خلوص را القاء می کند، تعبیر ناپذیر و غیرقابل توضیح است. هیچ صفت مشخصه ای ندارد. اثری نامفهوم و نامحدود و بی نهایت اثر می گذارد. سفید در روح ما آرامش کاملی پدید می آورد. سفید سکوتی سرشار از زندگی است.
خاکستری: مشخصه ی مستقلی ندارد، نه مثل سفید سرشار از امکانات است و نه مثل سیاه غیر فعال است در واقع او جرات تأیید خود را ندارد. خاکستری بیان روحیه ای است مردد و بی طرف که سمبل بی تصمیمی و عدم وجود است. رنگ پریدگی خاکستری، بازتاب وحشت، پیری و مردگی است که نزدیک می شود هرچه خاکستری تیره تر می شود، بیشتر یادآور ترس، یکنواختی و غم بی دلیل است. خاکستری تیره به معنای واقعی کلمه رنگ کثیفی، چرک و خاک است.
کاربرد رنگ در صنایع :
رنگ در صنایع غذایی:
رنگ قرمز چه مفهومی دارد؟ قرمز رنگ خطر است ( رنگ خون) و رنگ اخطار ( علامت توقف). این رنگ بیشتر از هر رنگ دیگری نگاه ها را به خود جذب می کند از این رو حتی در پر سایه ترین و کم نور ترین قفسه ی فروشگاه ها هم به چشم می آید. همچنین قرمز رنگی است که بدن را تحریک می کنند و باعث تحریک اشتها میشود ، از این رو اکثر شرکت های مواد غذایی در طراحی لوگوی خود از این رنگ استفاده می کنند.
رنگ آبی چه مفهومی دارد؟ رنگ آبی نشان دهنده حس آرامش یا ناراحتی است همچنین القا کننده حس وفاداری و ثابت قدمی ست. اما در بسته بندی مواد غذایی اغلب در مقابل رنگ قرمز قرار میگیرد و استفاده میشود. "اگر یک برند محصولی را به رنگ قرمز تولید کنند ، برند مقابل آن را به رنگ آبی تولید خواهد کرد" این نکته ای بود که مارکوس آلفونستی متخصص بررسی فرهنگی برند ها به کاستومر ریپورت گفت.
رنگ طلایی چه مفهومی دارد؟ رنگ طلایی رنگیست که نشان دهنده برتری و ویژه بودن یک محصول است. کاستومر ریپورت می گوید : " بسیاری برند ها محصولاتی با طراحی تک رنگ عرضه می کنند اما محصولات برتر و ویژه بسته بندی هایی با رنگ زمینه یا حروف طلایی ارائه می دهند".
رنگ محصولات غذایی اغلب در رابطه با طعم آنها است. به عنوان مثال استفاده از رنگ نارنجی برای محصولات پرتقال، مانند نوشیدنی آن بسیار رایج است و استفاده از رنگ دیگری بجز نارنجی غیر طبیعی به نظر میرسد. همچنین رنگ قهوه ای در مورد شکلات های کاکائویی و قهوه بیشتر کاربرد دارد.
بعلاوه رنگ ها ممکن است در ملل و فرهنگ های مختلف تعبیر و معنی متفاوتی داشته باشند. مثلا رنگ سبز کمتر در مصر استفاده میشود ، شاید به این خاطر باشد که رنگ سبز رنگ ملی این کشور است.
مصرف کننده ها می دانند که یک محصول یا فراورده خاص باید رنگ خاص خود را داشته باشد. در سال 1992 شرکت پپسی اقدام به تولید و عرضه نوشابه کریستالی کولا کرد و تصور می کردند که مورد استقبال مشتری ها قرار خواهد گرفت چرا که رنگ و نام کریستالی نشان دهنده و القا کننده صفت خالص، ناب و سلامت بودن است. بعد از چند ماه پپسی به این نتیجه رسید که کولا باید سیاه رنگ باشد. نوشابه کریستالی کولا شکست خورد و از سبد تولیدی پپسی حذف شد.
در استفاده از رنگ ها جنبه ی تبلیغاتی و بازاریابی محصول خیلی مهم است و با توجه به بازار گسترده و رقابتی محصولات شاید حتی از نوع ماده غذایی هم مهمتر باشد. در انتخاب ترکیب رنگ برای یک محصول ، بررسی محصولات شاید ضروری باشد. استفاده دانسته یا اتفاقی از ترکیب رنگ نزدیک یا مشابه محصول یک شرکت دیگر بی شک تاثیرات مثبت و منفی زیادی بر مصرف کننده خواهد گذاشت.
|