به گفته فعالان بازار، در سال های گذشته 4 تا 5 کارخانه بزرگ تعطیل شده اند و 7و 8 کارخانه بزرگ کارتن ساز در حال تعطیل شدن هستند.
کارتن سازی به عنوان صنعتی که تولیدکنندگان در تمام بخش ها به آن نیاز دارند، در سال های اخیر دچار چالش و مشکلات تولید شده است.
علیقلی حسنی اعظمی، مدیر عامل انجمن صنایع کارتن و ورق کشور در این زمینه می گوید:
صنعت کارتن سازی در سال های گذشته شرایط بهتری داشت اما به دلیل نبود نظارت ها مشکلاتی به وجود آمده است. در حال حاضر واحدهای تولیدی با یک سوم ظرفیت خود تولید می کنند. در نهایت وضعیت تولید کارتن سازی ها مطلوب نیست و هر سال نسبت به سال قبل بدتر می شود.
از طرفی شرایط اقتصادی واحد های تولیدی کارتن سازی نیز مطلوب نیست که بتوانند ظرفیت خود را بالا ببرند.
امیدواریم صنایع دیگر رونق بگیرند تا کارتن سازها بتوانند برای بسته بندی محصولات آنها کارتن مورد نیاز را تامین کنند.
وی با گلایه از تعیین ظرفیت اسمی تولید برای تولیدکنندگان کارتن افزود: درشرایط مطلوب اقتصادی بیش از 800 هزار تن کارتن در کشور نیاز نداریم در حالی که درپروانه بهره برداری برای 134 واحد تولیدی کارتن سازی، 2 میلیون و500 هزار تن ظرفیت اسمی تعیین شده که با وجود بی نیازی داخل از کارتن این شرایط مسئله ساز شده است.
اعظمی با بیان اینکه واحدهای تولیدی کارتن سازی نمی توانند تولید انبوه داشته باشند، گفت:
باید صنایع دیگر نیاز به کارتن و بسته بندی داشته باشند تا کارتن تولید شود. برای تولید انبوه
داشته باشند، گفت: باید صنایع دیگر نیاز به کارتن و بسته بندی داشته باشند تا کارتن تولید شود.
برای تولید انبوه کارتن باید نیازمندی و درخواست برای کارتن در صنایع وجود داشته باشند تا کارتن سازها نیز تولید انبوه داشته باشد.
اعظمی درباره واحدهای تولیدی فعال و تعطیل در صنعت کارتن سازی توضیح داد:
در حال حاضر واحدهای تولیدی در حال تعطیل نیز داریم. 4 تا 5 بزرگ کارخانه تعطیل شده اند و 7 و 8 کارخانه بزرگ کارتن سازی در حال تعطیل شدن هستند. ماشین آلات و تجهیزات این صنعت نیز فرسوده شده و تولید کنندگان صنعت کارتن سازی نیازمند کمک دولت و بانک هستند.
مدیرعامل انجمن صنایع کارتن و ورق کشور درباره تامین مواد اولیه صنعت کارتن سازی نیز گفت:
تا به حال که واردات انجام می شد، مشکلات خاص خود را در پی داشت. البته اگر تعرفه واردات در سال آینده بالارود به طور قطع مشکلات بیشتر می شود.
در داخل کشور نیز تولیدکننده ای متولی تولید کاغذ کرافت نیست. (کاغذ کرافت بر اساس تعریف باید 80 درصد دارای خمیر بکر باشد) چون در داخل کشور امکان تهیه کاغذ کرافت نیست مجبوریم از کشورهای روسیه، برزیل و کشورهای اسکاندیناوی وارد کنیم، چرا که کارتن نسبت به محصولی که قرار است در آن، جا داده شود باید تغییر پیدا کند.
برخی تولیدات در داخل کارتن مصرف صادراتی و برخی سردخانه ای و داخلی دارند. به علاوه اینکه باید متغیر های خاصی از لحاظ وزن و رنگ در تولید کارتن به کار رفته شود. البته ما تمام امکانات و مواد اولیه تولید برای کارتن را در کشور در اختیار نداریم.
نیاز به مواد اولیه:
روغنی گلپایگانی، رییس سندیکای کاغذ و مقوا در این خصوص تاکید می کند:
بازیافت یک اصل در تمام دنیا است. به عبارتی به بازیافت طلای کثیف گفته می شود کارتن سازی نیز از مواد بازیافتی کاغذ و مقوا تامین می شود. سمت و سوی کاغذ یا صنایع بسته بندی در تمام دنیا نیز به همین صورت است.
روغنی گلپایگانی افزود: در تمام دنیا سالانه، 300 میلیون تن مقوا تولید می شود که بالای 60 تا 65 درصد از آن از مواد بازیافتی است. بیش از 75 تا 80 درصد کارتن های تولیدی در ایران نیز نتیجه بازیافت است.
وی در زمینه تامین مواد اولیه تولید کارتن نیز گفت:در حال حاضر منابع اولیه برای تولید جواب می دهد اما اگر چند واحد تولیدی به چرخه تولید اضافه شوند آن زمان با کمبود مواد اولیه مواجه خواهیم بود. از این رو از اکنون باید به سمت و سوی واردات کاغذ های بازیافتی حرکت کنیم.
زیر پله ای ها، مزاحم تولید کنندگان بزرگ
پرویز علیپور، قائم مقام یکی از شرکت های کارتن سازی در خصوص وضعیت این صنعت می گوید: از آن جا که 60 تا 70 درصد واحدهای تولیدی کارتن سازی تعطیل شده اند ظرفیت تولید نیز پایین آمده است. واحدهای تولیدی که فعالند سوددهی ندارند؛ چرا که با ظرفیت پایین تولید می کنند.
علیپور با بیان این که تعداد زیادی از واحدهای بزرگ تولیدی در صنعت بسته بندی تعطیل شده اند، گفت:
مشکلات سال های تحریم تمامی واحدهای تولیدی را با چالش مواجه کرد. وی در توضیح جایگاه صنعت کارتن سازی در کنار بسته بندی بیان کرد: هر علتی معلولی دارد. اگر صنایع تولیدی رشد داشته باشند به طور قطع صنایع بسته بندی نیز رشد خواهند داشت.
برعکس صنایع ما با رکود مواجه شوند صنعت بسته بندی نیز با چالش رو به رو می شود. علیپور درباره مواد اولیه مورد استفاده در کارتن سازی نیز گفت: در تولید کارتن از مواد بازیافتی کاغذ و مقوا استفاده می شود. به عبارتی 70 درصد مواد اولیه کارخانه های کارتن سازی از این مواد بازیافتی است. این مواد اولیه در داخل تولید تامین می شوند. البته برخی کاغذهای مورد استفاده در کارتن سازی در کشور تولید نمی شود.
از این رو حدود 30 درصد مواد اولیه تولید از خارج از کشور وارد می شود. کارتن ها انواع مختلفی دارند همچون 3 لایه، 5 لایه، 7 لایه، در برخی مواقع ممکن است کالاهای درون کارتن برای مدتی در انبار باشد یا این که قرار است در شهرهای مرطوب مانند مازندران نگهداری شوند. اگر کارتن در برابر رطوبت مقاومت نداشته باشد کالاهای درون آن از بین می روند. از این رو در این موارد در یک لایه از کارتن، از کاغذهای خارجی استفاده می شود تا بادوام شوند.
وی گفت تولید کارتن در کارخانجات با ماشین آلات انجام می شود و دست دخالت ندارد. اما در کارگاه های زیر پله ای دخالت دست وجود دارد.
متاسفانه کارگاه های زیر پله ای کارتن را بدون مجوز تولید می کنند و به آن شماره ثبت نیز می زنند؛ تولید کنندگان بزرگ با وجود این واحدهای زیر پله ای امکان رقابت ندارند.
علیپور افزود: کارخانه های بزرگ مشکلی از لحاظ ماشین آلات ندارند و تجهیزات آنها با فناوری روز دنیا هماهنگ است.
به علاوه اینکه این کارخانه ها تولید انبوه دارند و تولید کم برای آنها به صرفه نیست. در مقابل کارگاه های زیر پله ای، کارتن سازی ورق را از کارخانه های بزرگ تهیه می کنند و با دست کارتن می شازند و سفارش های کارتن در حد 100 تا 1000 تا را تولید می کنند؛ در حالی که این مقدار برای کارخانه های بزرگ اقتصادی نیست.
چون دستگاه های کارتن سازی در کارخانه های بزرگ در هر دقیقه 50 هزار کارتن تولید می کنند. وی در پاسخ به این سوال که آیا جایگزینی پلاستیک در صنعت بسته بندی تهدیدی برای صنعت کارتن سازی است، گفت: در ایران هنوز فرهنگ کارتن پلاست به وجود نیامده است. به علاوه اینکه برگشت پذیری پلاستیک تا سال ها امکان پذیر نیست. به همین دلیل در کشورهای پیشرفته برای مصرف مواد غذایی ظرف هایی تولید کرده اند که سریع تر به زنجیره تولید برگردد و قابل بازیافت باشد. به علاوه اینکه بسته بندی از نوع پلاستیکی گران تر است و واحدهای تولیدی به این سمت نمی روند.
