من از صنعت سلولزی جدا نشده ام

معرفی کارفرما

*علی اکبر رمضانی هستم؛ متولد 1330. از سال 1348 فعالیت خود را در صنایع سلولزی شروع کردم و در سمت های مختلف در شرکت – هیدرو باند که به « هیدروفیل ایران» تغییر نام داد – انجام وظیفه نموده ام. ( لازم به ذکر است که شرکت هیدروفیل ایران بعد از انقلاب به شرکت نم چین تغییر نام پیدا کرد.) در سال 1359 در سمت قائم مقام مدیر عامل وقت شرکت هیدروفیل ایران از شرکت استعفا دادم و با کمک دو تن همکاران خوبم آقایان مهندس سید علی فیروزآبادی، مدیر کارخانه و مهندس داریوش لاله زاری، مدیر فنی کارخانه، اقدام به تاسیس شرکتی برای تولید محصولات بهداشتی به نام شرکت « پارس سلولز» نمودیم. شرکت پارس سلولز در سال 1362 تولیدات خود را به بازار ارایه کرد و اینجانب از زمان شروع ثبت لغایت سال 1386 مدیر عامل شرکت بودم و از آن پس تا کنون سهام دار شرکت می باشم.

 

تاریخچه انجمن

*در سال 1367 به دلیل مشکلات صنعت سلولزی بهداشتی با دوستان هم صنف از جمله اصغر ذوقی، حاج احمد حاج محمودی، محمدرضا ناقدی مهر، انوشیروان گلستانی، سیف الله ملکی، جلیل افراسیابی، اصغر ناقدی نیا، مجتبی هاشمیان، سحر یعقوبی، بروجردی، بیات و زرینه در جلسه ای در هتل تهران به مذاکره نشستیم و بدین ترتیب شالوده سندیکای صنایع سلولزی بهداشتی ایران ریخته شد.

نمونه ای از عکس آن نشست، نشان از گذر عمر عزیزان فوق دارد. متاسفانه تعدادی از افرادی که برای این صنعت زحمات زیادی کشیدند اکنون در بین ما نیستند.ارتباط مجدد با عزیزان در این عکس، نمود تشکر از افرادی است که در گذشته، منشا خدمات بودند و نیز روالی برای عزیزانی خواهد بود که در آینده سکان این کشتی را به عهده می گیرند.

به دلیل نیاز به واردات مواد اولیه و همچنین سیاست وقت وزارت صنایع در مورد اختصاص سهمیه ارزی یک جا به صنعت، در کنار سندیکای صنایع سلولزی بهداشتی، شرکت تعاونی صنایع سلولزی بهداشتی ایران با مدیریت اعضای سندیکا تاسیس شد و آغاز به کار نمود.

این روال تا سال 1357 ادامه داشت تا در این سال انجمن صنایع سلولزی با مدیریت اعضای هیئت مدیره سندیکا جایگزین سندیکا گردید و به علت گستردگی کارهای شرکت تعاونی و انجمن، هیئت مدیره شرکت تعاونی تغییر یافت.

اینجانب از آغاز فعالیت سندیکا و انجمن به عنوان عضو هیئت مدیره انجمن و دبیر این تشکل صنعتی تا سال 1385 فعالیت نموده ام و همچنین تا سال 1375 عضو هیئت مدیره شرکت تعاونی بوده ام.

 

 

دبیری انجمن

*من از بدو تاسیس سندیکا و سپس انجمن صنایع سلولزی در سمت دبیری و نیز به عنوان عضو هیئت مدیره انجام وظیفه نموده ام.

 

عملکرد انجمن

*اینجانب به اتفاق سایر اعضای هیئت مدیره در حد توان و مقررات نسبت به پیگیری مسائل اعضا اقدامات لازم را انجام دادیم که خلاصه ای از عملکرد ما بدین شرح قابل بیان است:

1. پیگیری و اصلاح ضوابط تاسیس و بهره برداری واحدهای تولیدی در وزارت صنایع و نیز تلاش درجهت حل معضلات صنعت، ضمن برقراری تماس و برگزاری جلسات با مسئولین وزارت صنایع.

2. پیگیری و اصلاح ضوابط تاسیس و بهره برداری و پروانه ساخت واحدهای تولیدی در وزارت بهداشت و پیگیری برای رفع معضلات و مشکلات صنعت در تماس و جلسات با مسئولین وزارت بهداشت.

3. پیگیری مشکلات مالیاتی واحدهای تولیدی با مسئولین وزارت دارایی و توافق و تصویب درصد ضایعات صنعت.

4. پیگیری و اصلاح ضوابط پروانه استاندارد محصولات واحدهای تولیدی در موسسه استاندارد و تلاش برای رفع مغایرت های استاندارد و تدوین استانداردهای جدید؛ به طوری که در سال 1385 استاندارد کلیه محصولات سلولزی تدوین و تایید شد.

5. ارایه پیشنهاد و پیگیری و جلب نظر کارخانجات سلولزی برای سرمایه گذاری جهت خرید مکان فعلی انجمن.

6. موارد گوناگون دیگر از جمله برگزاری سمینارها، ایجاد دبستان با کمک خیرین صنعت، تلاش به منظور حل مشکلات سازمان حمایت، تعزیرات حکومتی و ... .

بعد از سال 1385 به طور غیر مستقیم و گاهی در مهمانی ها با انجمن در تماس بوده ام و به همین خاطر فعالیت های انجمن پس از سال 1385 را هیئت مدیره و دبیر انجمن بهتر می توانند منعکس نمایند. 

 

پس از ترک انجمن ...

*در سال 1380 با توجه به مسئولیت مدیریت عامل پارس سلولز و کارکرد 37 ساله در این صنعت و نیز با توجه به علاقه به طبیعت تصمیم به خروج از تهران، ساکن شدن در استان مازندران و تاسیس مجتمع تولیدی گل و گیاه پونا را گرفتم که این اقدام در سال 1385 و با مساعدت شرکا در مجموعه پارس سلولز و هیئت مدیره انجمن حاصل شد  و جا دارد از تمام شرکا و دوستان خود جهت همکاری برای انجام خواسته ام تشکر  کنم . همان طور که اکثر دوستان می دانند من از صنعت سلولزی جدا نشده ام. از صبح تا شب بیشتر از گذشته با ریشه صنعت سلولزی یعنی تولید گیاه و مسایل مربوط به آن درگیر هستم؛ ضمن این که این فقط یک صنعت نیست بلکه بالاتر از صنعت، یک زندگی است.

 

اکنون...

*اکنون در شهرستان محمودآباد، شهر سرخرود و منطقه علویکلا میر مشغول تولید درختچه های زینتی هستم و تولیدات مجتمع، مجموعه ای از درختان سوزنی برگ، پهن برگ، درختچه های زینتی و گیاهان و گل های دایمی و فصلی (بالغ بر 600 گونه گیاهی) می باشد. 

 

میزان رضایت...

*من از وضعیت خود در هر زمانی ضایت داشتم، دارم  و خواهم داشت.

 

ارتباط جایگاه کنونی با صنعت سلولزی

*جایگاه من در ارتباط مستقیم با صنایع سلولزی معنا می گیرد، زیرا سهام دار شرکت پارس سلولز هستم و همچنان با اعضای سابق و فعلی انجمن، هیئت مدیره و سایر دوستان صنعتگر، حتی با گذشت هفت سال پس از ترک انجمن در تماس هستم. امیدوارم شرایطی حاصل شود که بتوانم دوستانی را که در این مدت به انجمن پیوسته اند بیشتر بشناسیم و با ایشان در ارتباط باشم.

 

 

ارزیابی اوضاع اقتصادی ایران در سال 92

*در رابطه با اوضاع اقتصادی ایران در سال 1392 من به آینده خوش بین هستم و معتقدم اگر خسته نشویم و در این برهه از زمان تلاشگر باشیم می توانیم کارهای بزرگی انجام دهیم.

 

پیش بینی اوضاع اقتصادی ایران در سال پیش رو

*در سال 1393 به نظر من شرایط بهتر می شود. ما شرایط سختی را در زمان جنگ و پس از آن سپری کردیم. ما باید سازنده باشیم و خسته نشویم و ضمن تلاش، به فکر ارایه کار قابل قبول و تولید برتر مورد انتظار مصرف کننده و سرویس دهی فوق العاده باشیم.

 

شما مدیری کار محور هستید یا هدف محور؟

*کار بدون هدف در برنامه کاری این حقیر نیست.

 

تعریف شما از هدف

*هدف، نقطه ای است که یک انسان را با کار اقتصادی و اجتماعی به ارامش می رساند.

 

سخن پایانی

*آشتی با طبیعت: هر روز راجع به آلودگی هوا می شنویم و می گوییم. در شلوغی شهر زندگی می کنیم و نگران سلامتی خود و دیگران هستیم...ولی چقدر در عمل برای آرامش روانی خود اقدام می کنیم؟...

روی سخن من با آن دسته از صنعتگران است که در فضای کاخانه خود دارای جایگاه فضای سبز هستند و به دلایل مختلف، یا فضای سبز ندارند و یا برای دکور، چند گونه گیاه را در فضا کاشته و رها کرده اند و یا این که گونه ای از گیاهان را کاشته اند که شاید هزینه گزافی هم به واحد تحمیل کرده اما مناسب آن محیط از نظر جغرافیایی نیست. انتخاب گیاه به نیت سبز کردن محیط است. دلیل ایجاد فضای سبز تغییر روحیه و بهره بهره وری اقتصادی است و در مکان هایی که با مشکل کمبود چند درصد از صنعتگران، 5 دقیقه از وقت خود را برای مدیریت فضای سبز واحد تولیدی خود اختصاص می دهند و چند درصد برای مدت کوتاهی مثلاً نیم ساعت در هفته به رسیدگی، آبیاری، هرس، وجین و تمیزکاری فضای سبز محل تولیدی خود می پردازند؟ چند درصد صنعتگران یک یا چند شاخه گل و گیاه سبز از محل واحد تولیدی خود به منزل برده و برای اعضای خانواده از کیفیت و کمیت و زیبایی آن صحبت کرده اند و اعضای خانواده را تشویق به اشتی با طبیعت نموده اند؟

طبیعت، روح زندگی است. کلا گیاهان باعث تغییر روحیه افراد می شود و غیر از منافع روحی و روانی، منافع اقتصادی برای آنها دارد.

فریب پرورش باغبان مخور ای گل

که آب می دهد اما گلاب می گیرد

در پایان ضمن ابراز ارادتمندی متن زیر را برای تغییر روحیه به عرض می رسانم:

باغبانی پیرم؛ که به غیر از گل ها از همه دلگیرم. کوله ام غرق غم است؛ آدم خوب کم است. عده ای بی خبرند؛ عده ای کور و کرند؛ عده ای همچو شما (صنعتگران سلولزی) تاج سرند...

تهیه و تنظیم: سپیده دبیری

 

منبع : مجله آوند / شماره 51