تولید کاغذ
مواد اولیه خام
آماده سازی فیبر ها در دستگاه پالایش نوع تصفیه ای که در دستگاه پالایش انجام می گیرد. بر روی خواص کاغذ تولید شده است تاثیر قطعی دارد.
یک دستگاه پالایشگر مجموعه ایست متشکل از کاترهای ثابت در حال چرخش که رو تورها و استاتورها نسبت به هم تعیین کننده آن است که آیا این فیبرها در حال بریده شدن هستند (تصفیه آزاد یا خشک) یا (در حال رشته رشته شدن تصفیه) مواد خام افزودنی به کاغذ اولیه مواد مورد نیاز در این مرحله عبارتند از آب، پرکننده ها، مواد تعیین کننده اندازه، رنگدانه ها و سایر مواد افزودنی پرکننده وظایف مختلفی دارند از جمله اینکه سطح کاغذ را مات تر می کنند و بسته به نیاز آن را روشن تر و نرم تر و قابل انعطاف تر می کنند.
در کنار مواد معدنی مانند کائولین و خاک چینی، در روش های مدرن ساخت کاغذ از کلسیم کربنات (گچ) نیز به طور گسترده استفاده می شود که کاغذ را در برابر گذر زمان مقاوم تر و مستحکم تر می سازد و درصد کلی استفاده از پرکننده ها در ساخت کاغذ می تواند بالای 30 درصد باشد. در ساخت کاغذ به شیوه صنعتی کمیت های مختلف و چگالی نسبی به وسیله سیستم های تعیین نسبت کامپیوتری قابل تنظیم و کنترل هستند. در واقع این تنها روش مطمئن جهت تضمین یک کیفیت استاندارد ثابت برای تولید کاغذ درجه یک است.
و اما مهم ترین ماده آب است. برای تولید هر کیلوگرم کاغذ تقریباً 10 لیتر آب مورد نیاز است. امروزه، تنها توجیه اقتصادی واکولوژیکی برای استفاده از این حجم زیاد آب استفاده از آب اضافی در چرخه آب است که کارخانه های کاغذ بیشترین میزان مصرف این آبها حتی در مقایسه با استانداردهای جهانی برای حفاظت از طبیعت را دارا هستند.
در سیستم تعیین نسبت، آب، مواد مختلف و پرکننده ها در محفظه های مخصوص با یکدیگر مخلوط می شوند. قسمت ثابت دستگاه کاغذسازی که از آن نام برده شده بخش دیگر، قسمت مرتب کننده هاست، جایی که ناخالصی ها، مواد خارجی و تکه های اضافی از بین می روند.
پالایش گر برای آماده سازی مواد
آب به وسیله فشار:
پس از شکل دهی ورق ها، نوبت به مرحله ای می رسد که تعیی کننده مهم ترین مشخصات ورق های کاغذ می باشد، ورق کاغذ باید خشک و متراکم شود، در این مرحله، فشار مکانیکی به صورت عمودی به سطح ورق اعمال می شود تا خشکی کاغذ را افزایش دهد.
در قسمت فشار، شبکه کاغذ در میان تعدادی غلتک که میزان فشار را کنترل می کنند حرکت می کند. آبی که از داخل کاغذ بیرون می آید به وسیله نمد جذب شده و انتقال پیدا می کند.
در سال های اخیر، پرس یا فشار کفشکی توسعه پیدا کرده تا عیوب پرس غلتکی را کاهش دهد.
در این قسمت های فشاری، به جای یکی از غلتک ها یک کفشک فشاری هیدرولیکی کار گذاشته شده است که باعث افزایش فشار شده و به طور موثرتری عمل می کند.
کفشک سازی
قسمت خشک کننده:
50 درصد از آن خشک می شود، وقتی کاغذ از قسمت فشار می گذرد، 55 درصد آب باقی مانده باید به وسیله تبخیر از بین برود. رایج ترین روش خشک کردن کاغذ، خشک کردن آن در سیلندرهایی است که به وسله بخار داغ می شوند. در اینجا انرژی گرمایی به وسیله تماس مستقیم از دیواره های خارجی سیلندرهای خشک کننده به سطح کاغذ انتقال می یابد.
قسمت خشک کننده شامل سیلندرهای خشک کننده و بافت کاغذ است که در میان سیلندرها حرکت می کند وکاغذ به صورت خودکار یا لبه های بالایی و لبه های پایینی تماس برقرار می کند. خشک شدن کاغذ طی مراحل مختلفی انجام می پذیرد. در مرحله کوتاه اول، فقط گرما به کاغذ انتقال می یابد و بخاری وجود ندارد. تبخیر در مرحله دوم انجام می شود که کاغذ تر شروع به انتقال رطوبتش به هوای محیط اطراف می کند. به عبارت دیگر، رطوبت داخل کاغذ شروع به تبخیر شدن می کند. در مرحله سوم، سطح کاغذ تا حداکثر ممکن خشک شده است و انتقال گرما به داخل کاغذ سبب تحریک آن و تبخیر رطوبت داخلی کاغذ می شود.
مرحله خشک کردن کاغذ، ممکن است کاغذ در معرض سیاه شدن (دادن لعاب سیاه) در داخل دستگاه براق کننده های مکانیکی که معمولاً از غلتکهای فلزی در داخل آنها استفاده می شود، اکثراً براق کننده های نرم هم قرار می گیرند که معمولاً از غلتک های جفت جفت تشکیل شده اند که یکی از آنها فلزی است و دیگری با ماده ای از جنس پلاستیک نرم پوشانده شده است که تاثیرات نامطلوب ناشی از سیاه شدن را کاهش می دهند در انتهای دستگاه، کاغذ به هسته های فلزی برده می شود، یعنی همان رویه ها یا دیواره های متحرک چوبی که گفته شد، در بیشتر ماشین های کاغذسازی از غلتک های پوپی استفاده می شود.
دیواره های چوبی در جهت خلاف پوپ های بزرگ فشار وارد می کنند و باعث افزایش سرعت ثابت جانبی می شوند.
در دستگاه کاغذسازی، قالبهای مختلف اندازه گیری در وضعیت های مختلف وجود دارند که به صورت پیاپی پارامترهای کیفی انتخاب شده مانند وزن پایه، رطوبت، میزات، خاکستر، براقی و کدری را اندازه گیری می کنند.
قسمت خشک کننده