کد خبر:
۲۸۸۵
- تاریخ درج:
۱۳۹۱/۰۳/۳۱
- مشاهده:
۲,۰۸۶
کلمه‌ی اسکناس از زبان روسی به زبان فارسی وارد شده است. سابقه‌ی انتشار اسکناس در ایران به دوره‌ی گیخاتوخان، پنجمین ایلخان مغول برمی‌گردد.
عباس سرافرازی ـ استاد دانشگاه فردوسی مشهد ـ در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این‌باره گفت: شرایط نامناسب اقتصادی و نیاز به واردات مواد غذایی که بر اثر خشکسالی و رکود کشاورزی در دوره‌ی ایلخانان به‌وجود آمده بود، حاکمان را بر آن داشت تا سکه‌های طلا و نقره را از دست مردم جمع کنند.
او ادامه داد: در این راستا به پیشنهاد عزالدین مظفر، از نزدیکان صدرالدین زنجانی ـ وزیر گیخاتو ـ که از سابقه‌ی انتشار پول کاغذی در چین خبر داشت، اسکناس جایگزین سکه‌های طلا و نقره در ایران شد.
سرافرازی درباره‌ی شکل ظاهری این اسکناس‌ها، بیان کرد: جنس این پول‌ها از کاغذ به‌شکل امروزی نبود و تصویر ارزش این پول‌ها را با مهر روی نوعی چرم حک می‌کردند.
وی درباره‌ی واکنش مردم به این پدیده‌ی تازه نیز اظهار کرد: پول‌های چرمی با مخالفت گسترده‌ی مردم ایران مواجه شد و حاضر نبودند سکه‌های‌شان را بدهند و به‌جای آن‌ها، چرم بگیرند و با چرم معامله کنند.
به گزارش ایسنا، واژه‌ی «چاو» از کلمه‌ی مغولی «چائو» گرفته شده است که در دوره‌ی حکومت قوبیلای قاآن در چین رواج داشت. در سال 693 هجری قمری در پی کمبود نقدینگی در خزانه‌ی ایلخانان، گیخاتو پس از مشاوره با وزیر صدرالدین زنجانی و پولاد چنگ‌سانگ ـ سفیر خان بزرگ (قوبیلای) ـ دستور داد به جای دهم و دینار، براساس چاو چینی از پول کاغذی استفاده شود.